به گزارش مغان رسا ، ابتدا خبرگزاری اصولگرای تسنیم این خبر را درباره مدیر مسئول روزنامه کیهان منتشر کرد و نوشت که او در شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت درباره عملکرد روسای دولت‌های یازدهم و دهم سخن گفته و رد صلاحیت احمدی‌نژاد را پیش‌بینی کرده است.  حسین شریعتمداری در این سخنان، احمدی نژاد و روحانی را “بسیار خطرناک” دانسته و گفته است: ما به وظیفه عمل می‌کنیم و نیازی نیست بین دو گزینه پر خطر انتخاب کنیم.

این خبر اما توسط شریعتمداری تکذیب شد و مدیر مسؤول کیهان گفت که در این باره چیزی نگفته است. فارغ از این تکذیب، واقعیت این است که خطرناک بودن روحانی و احمدی نژاد گزاره ای است در بین یک جریان سیاسی به شدت مطرح و در این باره نکات زیر قابل تأمل است:   

۱ – این که چه کسی رد صلاحیت یا تأیید می شود، موضوعی است که صرفاً در اختیار شورای نگهبان قرار دارد و از هم اکنون نمی توان درباره اش پیش بینی یا قضاوت کرد. مع الوصف شورای نگهبان نشان داده است که قدرت غافلگیری دارد و می تواند حتی شخصی چون هاشمی رفسنجانی یا سید حسن خمینی را نیز رد صلاحیت کند.

۲ – کوچکترین تردیدی نیست که یک جریان سیاسی خاص که از رأی مردم در انتخابات خرداد ۹۲ ناخرسند است، تمام عزم خود را جزم کرده است تا نگذارد روحانی بار دیگر رئیس جمهور شود.

لغو تحریم ها و ایجاد شفافیت مالی در تعاملات بانکی ایران با جهان که دو پیش شرط بازگشت کشور به اقتصاد جهان است، تمام معادلات اقتصادی و سیاسی آن بخش از دلواپسان را به هم ریخته که نفع شان در تحریم ایران و عدم شفافیت است.
لذا طبیعی است که بکوشند به هر طریقی که شده، روحانی را رئیس جمهور یک دوره ای کنند و به دوران مطلوب خود بازگردند.

۳ – اما در این میان نقش احمدی نژاد چیست؟ هر چند احمدی نژاد کاتالیزور خوبی برای بازگشت به عصر تحریم‌هاست ولی به دلایل متعددی از جمله تک خوری سیاسی احمدی نژاد، قطعاً رئیس جمهور شدن او مطلوب هیچ جریانی جز احمدی نژاد و اطرافیانش نیست. بنابراین چه نقشی برای او در انتخابات تعریف شده است؟!

در این باره بعدها به تفصیل سخن خواهیم گفت ولی آنچه عجالتاً درباره بحث حاضر می توان بدان پرداخت این است که احتمالاً تمایل دارند با رد صلاحیت احمدی نژاد، متقابلاً روحانی نیز از طرف مقابل رد صلاحیت شود، چه آن که رد صلاحیت روحانی به تنهایی می تواند تبعات سهمگینی داشته باشد ولی با رد صلاحیت احمدی نژاد فضا تعدیل می شود.
البته الزاماً این نگاه شورای نگهبان نیست و صرفاً طرح و برنامه ای است که یک جریان سیاسی آرزومند تحقق آن است و برایش تلاش هم می کند.

۴ – اما گزینه مطلوب این جریان کیست؟ واقعیت این است که از هم اکنون نمی توان پیش بینی کرد ولی فرد مورد نظر هر که باشد، کسی است که در بهترین شرایط از نظر آنها، مختصات سعید جلیلی را دارد و در دورترین شرایط، فردی با مشخصات قالیباف است.

به هر روی ، آنچه مسلم است این که جریان انحصار طلب، می کوشد روحانی را شکست دهد و در این راه، تخریب و حتی بد جلوه دادن دستاوردهای مثبت نیز، در دستور کار جدی این جریان و وابستگان رسانه ای شان است. به عنوان مثال، در هر کشوری، اگر دولتی می توانست تحریم های سازمان ملل و از جمله چندین قطعنامه شورای امنیت را لغو کند، اجماع ملی در تقدیر از آن دولت شکل می گرفت ولی در اینجا، حتی اصل لغو تحریم ها را نیز تخطئه می کنند و برای این منظور، حتی هزینه کرد از ارزش ها را نیز برای خود جایز می دانند.