به گزارش مغان رسا ،  ارتش جمهوری آذربایجان در دوم آوریل قاطعانه حمله را شروع کرد و برخی از مواضع ارامنه را در اختیار گرفت. ارامنه نیز درصدد ضدحمله برآمدند، اما موفق نشدند.  مشخص شد که طی سال های آتش بس، جمهوری آذربایجان نیروهای مسلح خود را تقویت کرده است و از نظر کیفی، برتری قابل توجهی به دست آورده است.»

این کارشناس نظامی روسیه افزوده است : « از نظر شمار نیروهای نظامی، تفاوتی میان ارتش ارمنستان و جمهوری آذربایجان چندان به چشم نمی خورد. هر دو ارتش دارای ۶۰ هزار نیرو هستند و چندصد دستگاه تانک و نفربرزرهی و تجهیزات خمپاره انداز دارند. اما، همه چیز به این خلاصه نمی شود.  باکو تانکهای جدید T-۹۰S را  در اختیار گرفته است. اما ارامنه از تانک های قدیمی T-۷۲ و T-۵۵ استفاده می کنند.

درست است که ارتش  جمهوری آذربایجان نیز تعداد زیادی تانک T-۷۲ دارد. اما این تانک های جمهوری آذربایجان توسط اسراییل مدرن سازی شده است.  اسراییل  جمهوری آذربایجان را به تجهیزات مقابله با تانک و موشک اندازها  و نیز راکت های اداره شوند توسط جی پی است  که اهدافی را در مسافت ۱۵۰ کیلومتری مورد اصابت قرار می دهد ، مجهز کرده است.  این ها حتی از  «اسمرچ » های روسی نیز دقت بیشتری دارند.

 صنایع نظامی اسراییل همچنین به جمهوری آذربایجان  هواپیماهای بدون سرنشین «هرون» و «سرچر» داده است و این در اعمال مواضع ارمنستان عملیات می کنند.  از نظر هواپیماهای بدون سرنشین، جمهوری آذربایجان نه تنها از ارمنستان، بلکه از روسیه نیز جلو افتاده است.  البته ، ارمنستان نیز منابع نظامی استفاده نشده ای دارند.

 راکت های بالستیک P-۱۷ یا  Scud-B ارمنستان می توانند اهدافی را در مسافت ۳۰۰ کیلومتری مورد اصابت قرار دهند.  با این سلاح، اگر در مسیر راه  توسط هواپیماهای بدون سرنشین هدف قرار نگیرد ، می تواند باکو را نیز هدف قرار داد. اما، جمهوری آذربایجان نیز سلاح های دیگری برای مقابله دارد.  »

این کارشناس نظامی روس افزوده است : « ارمنستان مجبور به پذیرش آتش بس شد.  ارامنه برای تغییر وضعیت در زمینه تجهیزات نظامی، تنها راهی که دارند خرید سلاح های جدید از روسیه است که شرط این نیز ، بیش از پیش سر به راه بودن ارمنستان در مقابل روسیه می باشد.»

منبع: آران نیوز